a
f
„Wspomaganie rozwoju dzieci ze złożonymi zespołami zaburzeń powinno być podjęte jak najwcześniej. Jego istotą jest dostarczanie fachowej, wszechstronnej i systematycznej pomocy medycznej, psychologicznej i pedagogicznej. Pomoc udzielana we wczesnym dzieciństwie pozwala nie tylko skutecznie kompensować występujące u dziecka dysfunkcje i deficyty, ale także zapobiega pojawianiu się zaburzeń rozwoju o charakterze wtórnym.
Wczesna pomoc musi mieć charakter kompleksowy, tzn. być udzielana zarówno niepełnosprawnemu dziecku, jak i członkom jego rodziny. Problemy rodziców i innych domowników należy traktować jako tak samo ważne, jak zaburzenia w rozwoju dziecka. Wczesna pomoc dąży do optymalizacji funkcjonowania całego układu rodzinnego”.
prof. dr. hab. Andrzej Twardowski
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka prowadzone w naszej placówce obejmuje kompleksowe i intensywne działania mające na celu stymulowanie funkcji odpowiedzialnych za rozwój małego dziecka, a z różnych powodów funkcje te rozwijają się nieharmonijnie.
Rodzice otrzymują pomoc i wsparcie w nabywaniu umiejętności postępowania z dzieckiem w zakresie określonym przez indywidualny program wczesnego wspomagania.
Podmiotem obu oddziaływań jest małe dziecko o zaburzonym rozwoju psychoruchowym oraz jego rodzina.
a
Za podjęciem jak najszybszej pomocy dziecku przemawiają następujące przesłanki:
– wyjątkowa plastyczność centralnego układu nerwowego oraz związana z tym możliwość korelacji zaburzonych funkcji i kompensacji deficytów,
– możliwość zahamowania zaburzeń o postępującym przebiegu, a czasami nawet całkowitego zatrzymania dalszych niekorzystnych zmian,
– małe dzieci są bardziej podatne na stosowane wobec nich oddziaływania i czynią szybsze postępy,
– ćwiczone postępy są szybciej generalizowane,
– uczenie małych dzieci jest łatwiejsze, gdyż wiele zaburzeń narasta z wiekiem i utrudnia terapię oraz edukację,
– rodzice małych dzieci mają więcej nadziei, sił, zapału i wiary, dlatego są bardziej zaangażowani we współpracę ze specjalistami i we własny udział w terapii dziecka.
x
Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka jest to nowe zadanie w polskim systemie Oświaty.
1. Jest nową formą pomocy w stosunku do małego dziecka.
2. Nie zastępuje żadnej z form stosowanych dotychczas (np. pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wychowania przedszkolnego).
3. Organizacja zajęć wczesnego wspomagania odbywa się na podstawie opinii o potrzebie wczesnego wspomagania wydawanej przez zespół orzekający w poradni psychologiczno-pedagogicznej.
4. Opinia o potrzebie wczesnego wspomagania powinna być wydawana (w oparciu o diagnozę zespołu orzekającego) wszystkim dzieciom, które tego potrzebują, to znaczy dzieciom o zaburzonym rozwoju psychomotorycznym.
d
Zakres pomocy w ramach wczesnego wspomagania rozwoju dziecka może dotyczyć:
– rozwoju motorycznego – Metoda Stymulowanych seryjnych powtórzeń, Terapia ręki
– rozwoju mowy i języka – Terapia logopedyczna
– usprawnianie analizy i syntezy wzrokowej,usprawnianie analizy i syntezy słuchowej – Terapia pedagogiczna
– umiejętności samoobsługi i funkcjonowania w środowisku – Terapia Umiejętności Społecznych
d
Pomoc w stosunku do rodziców może dotyczyć:
– wsparcia w procesie pełnej akceptacji trudności dziecka,
– instruktażu i poradnictwa w zakresie działań rewalidacyjnych
Zajęcia wczesnego wspomagania prowadzą nauczyciele posiadający kwalifikacje odpowiednie do rodzaju niepełnosprawności dziecka i specjaliści (psycholog, logopeda, inni), którzy tworzą zespół wczesnego wspomagania.
d
Prosimy o kontakt telefoniczny lub mailowy:
570 900 220
centrumdiagnozy.va@gmail.com
d
P | W | Ś | C | P | S | N |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |